noc

[Anna]

Buzia przy szybie
serce tyłem do kierunku jazdy
na kolanach kaszkiet
do pogłaskania po głowie.
Jakby nie było ciszy
nic do powiedzenia już nigdy więcej.

Z nocnego krzyku
wyrwie łza
ślepe ściany
za twarde na czułość
One też nie mogą spać
spokojnie

Pod powiekami mam
wspomnień ogień
który nie chce zgasnąć
płoną wielkim płomieniem
nieugaszonym

Kto nauczy jak
kochać mam
przywróci wiarę
w dobry czas