Marzenie

[Grześ]

Twą kibic oplata przejrzysta toń wody
i każdy chce ujrzeć i stary i młody
Każdemu kto wielbi Cię swoją miłością
napawać swe oczy chce taką pięknością

Nie straszne ni piana ni bryzgi mydlane
Gdy kryja pod sobą Twe ciało kochane
Gdy pod nią piekności to ciało - swe toczy
ja także zapragne napawać swe oczy

I wezmę z tej gąbki miekości bez liku
migdału zapachy przyniose w kielichu
i wszystko to ładnie poskładam całością
By oczy radować Twą wielką pięknością

A gdy delikatne Twe wdzięki umyję
i uszy i ręce, i piersi i szyję
i resztę rozkoszy - co ich masz bez liku
radości usłyszysz wielkiego okrzyku

A potem ręcznika dotyk Cię pieści
Jak z jakiej wielkiej prześlicznej powieści
i zapach przecudny roztoczy swe koło
i będzie nam wtedy przemiło wesoło

Niech chwila ta wieczne roztoczy swe czasy
na deser zaś poda nam same frykasy
niech trwa tak długo jak trwają wsze wieki
a koniec odległy niech będzie daleki

Rozkosze niech wszelkie roztoczą swe włości
i niech nam wielki świat tu zazdrości
marzenia przylecą i ziszczą sie składnie
i niech tak na wieki - będzie nam ładnie

Czas kończyć to dzieło skrytego marzenia
bo może wielkiego powodem być wrzenia
i wtedy dopiero okaże się cała
śnionego lśnienia olbrzymia Twa chwała