takie o :)

[indygochild]

Witam wszystkich. Jestem tutaj nowy i chcę przedstawić kilka moich wierszy. Zależy mi na uwagach i ocenie


Chłopak szczery, prosty z krwi i kości, szukał w życiu swej miłości
Chadzał się samotnie po ziemi, poszukując już wymarłych idei

Idąc łąką, idąc lasem, myślał czasem: Gdzie wartości !? Czyżby KAŻDY je zatracił ... ?
Pośród ludzkiej deprawości i o byt skamlenia, nie rzekł jeszcze światu Dowidzenia

Pełen pustki, oraz wiary zapatrzony w ideały, biedny głupiec z myslą w głowie o to co Ci dzisiaj powie:

Patrz człowieku jeden z drugim, na bliskości wokół siebie...
Nie zaprzedaj swych wartości, będziesz w niebie !




W miejskiej dziczy, na ulicy, leży żul pijany...
Wychudzony, nie ubrany, ryj ma rozje**any- pyta stwórcę w swej trwodze:
"Panie Boże ! Panie Boże ! Jestem dobry, jestem szczery, ułożony, mam maniery, wykształcony, lecz przez wódkę powalony."
Bóg wnet dostrzegł żula jęki, rzekł do niego "To nie koniec jest twej męki."
Pijaczyna oburzony- "Nie mam domu ! Nie mam żony!"
Pan Bóg, Pan Bóg zadziwiony, myśli, myśli, zsyła gromy rzekł do żula:
"Żulu drogi, to nie koniec jest twej trwogi, masz dwie ręce i dwie nogi, serce złote nie zepsute- twój majątek,
Żulu mój, to nie koniec, lecz początek, ruszaj w drogę, głoś nowinę- to jest wątek"



Hej ! TAM NA GÓRZEE... ! Czymś sie kierował !? Jak świat żeś budował... ?
Wiem, żeś mądry, wiem żeś hojny, czy w twych planach planach były wojny?
Jak przemawiasz do kobiety, gdy w tragedii traci dzieci ?
Jakim okiem widzisz te miliony, głodujących, wykończonych ?
Poj**banie przekupionych, przez materię rozmienionych !?
Dzieci swoich ukochanych, na twój obraz przywołanych !?
Co czuję Matka, Widząc jedynaczkę chorą ?
do łóżka przyszpiloną ? Co czuję ja ?! w świecie zła... ?
Mając wrażenie, że przenigdy się nie zmienię ?
I co powiesz ? Ty na górze, w fotelu ! nie rozdajesz tak każdemu...
W Religiach, dziwnie bywa... miała nas zjednoczyć, tylko poróżniła. Owszem w imię wiary
zabij niewiernego, nie zabijaj- bądz karany.
A co powiesz, o chłopczyku, z domu ciekawego... Pragnął życia swego, pragnął od życia czegoś większego.
Zdał sobię sprawę, że trzeba poprawę. Znalazł swój sens, szkołę, dziewczynę, życia kres(!)
Wszystko z płatka sie układa, jest spełniony, tworzy nadal.
Wyszedł dnia pewnego na ulice, wyrwał kosę prosto w grdykę.
Gardło juz przebite, pożegnał się z swym życiem...
Leżąc pól-przytomnie, czuł przez spodnie, brak portfela...
Za 100 złotych już umiera, chłopak dobry, wartościowy, na pieniądze rozmieniony
Mimo całość,Ty jedyny wiesz wszystko, po co to powstało.
Jednak widzę swiat duchowy a mamony,ja jedyny nie zaprzedam swojej duszy...
Będę mędrcem pozdrowionym.

Zacząłem pisać niedawno... dla samego siebie. Ale co wy o tym sądzicie ?