nieunikniony

[Polakierowana]

sine mam już ręce od czekania
spokój nadchodzi i odchodzi
zanim zatrzymam jego mrok
chodzę ulicami z nadzieją
że mnie zrozumiesz
trzymając za rękę
ale Ty patrzysz tylko
na ten świat swoimi oczami

czekam dziś już za długo
nie przychodzisz
spacerujesz krętymi drogami
by nie widzieć mrocznych ulic
w mojej ciszy spokój
rwie się z sercem na pół
ja umieram
obyś zdążył mnie odwiedzić
kiedy zrozumiem że chcesz mnie
obyś zdążył wejść pierwszy
do korytarzy świateł