Leśne nimfy

[Sarmata]

Ewetko!
Toć jam swojski Sarmata, może staroświecki nieco, i zalatuję naftaliną tu i ówdzie, ale za to nie żaden importowany mitologiczny nicpoń, wyperfumiony i wyfiokowany jak panna na wydaniu, co to w głowie-fiu bździu ino, a na głowie piorun w mietłe lubo tyż ichni rabarbar. Zawróci Ci taki w główce krasnolicej, zakręci się i tyla go widzieli... A potem szukaj teścia po szerokim świecie, coby zięcia za ćwarz do ołtarza przyprowadził! A tu znowuż Odra powodzią od łez grozi... Eeeeeeech. Idem na te hierbate póki nie wystygła, bo mnie nagła krew zaleji! ;-)