A jednak

[Snowboarder]

wytrzyj ten stół
jest poplamiony i brudny

wcale nie
to tylko słony ocean trosk
skupiony w jednej kropli

idę na spacer
aby mnie mogły wyśledzić wrony
jedna na słupie z góry zerka
w świadomości zbiorowej zakodowały
że to ja
i ogrom w kałuży mnie rozpoznał

siadam na kamieniu starej studni
może mnie wyciszy

słyszę jak do ucha
nuci mi melodię leśny szum
a ja oddycham
ściskając w pięściach tłustą ziemię