Cztery czyżyki

[Snowboarder]

pozbieram kamyki nad strumieniem,
zmyję brud i na słońcu wysuszę.
wyszukam tylko te najpiękniejsze
i włożę do kieszeni, ukryję.

zaczekam na czas pierwszego kroku,
kiedy księżyc skończy liczyć dziury.
poczekam na dzień z barwnym niebem,
gdy na boki rozejdą się chmury.

na sznurku zrobię kilka supełków,
tak po jednym dla ciebie i ciebie.
rozłożę je tak, by wygodnie trzymać
a głodnym po jednym rozdam chlebie.

i tak trzymając się liny naszej,
pójdziemy razem, tam, w stronę raju.
poprowadzę i czas rozmów będzie,
nowe domy zbudujemy w gaju.

i zacznie się wszystko od początku,
myśl w przystani życia zakotwiczy,
przekazując dalej pokoleniom,
będziemy szanowali się w dziczy.

kiedy zwątpienie nadejdzie nagle,
wyjmę i pokażę wam kamyki.
opowiem historię o miłości,
jak cztery kochały się czyżyki.



cztery czyżyki - model przeciętnej rodziny