Wyrwana z letargu

[Julia]

dopóki kosmos i przestworza znaczą tyle samo
zefir mgła i rosa to jeszcze za mało
by królestwo piękna miało tutaj powstać
nie ma jeszcze słońca ni blasku księżyca
w którym kryształ rosy cudownie zachwyca
a kontury szczęścia linią przerywaną
ledwie zaznaczone w miejscu znanym tobie
brak dłoni otwartych i rąk wyciągniętych
ku drugiej osobie daje efekt chłodu

zawieszona w próżni dusza zabłąkana
nie zna przeznaczenia. czeka na rozkazy.
czy pokocha jeszcze? czy może dwa razy
na głębokie wody w ciasnych butach wchodzić?

wyrwana z letargu wiadomością czarną
„Michael Jackson nie żyje” oznajmiło radio

straciliśmy króla pop-u.