Elipsa

[Snowboarder]

świt pobladł ostatnio zachmurzony
kruszeją dziś liście na wymarcie
chłód niszczy żar lata feromony
pod kożuchem drzemią są wyparte

za oknem żegnają drzewa ptaki
ostatnie spojrzenie na chłodny dom
pająk na sieci odczuwa braki
już w senne zacisze zwierzęta brną

to nie jest eureka czy odkrycie
że coś się kończy by zacząć znów
kolory są różne na palecie
kolejne nadejdą potoki słów

spójrz na świat barwny co niesie woń
odnowy sekretu by dalej żyć
gdy zima nadejdzie tchnienie znów wchłoń
powróć do źródeł bo cennym jest być