Dotyk miłości ...

[male_p]

Z jasnego promyka powstała,
W sercu tamę goryczy przerwała,
Wiatr schłodził gorące, miękkie ciało,
By w czułym objęciu nie drżało,

Uczucia jak wulkan rozpaliła,
Fajerwerkami niebo rozjaśniła,
ciemne w ponurej samotności,
Euforią, paletą barw radości,

Szarość w tęczę się zmieniła,
Zastygłe olbrzymy obudziła,
W ciszy, pragnienia me drzemiące,
Podsycić drwa nadziei wciąż tlące

Nurtem strumienia płynie czas rwący,
Próbą minut brzeg obmywający,
Poddaje się .. cofając swe fale,
Upływ dni nie dotyka nas wcale ..

[minawia]

podanie się miłości ...i o to chodzi, pełnia spełnienia

[male_p]

Bardziej oddanie na przekór czasu ..

[male_p]

Zmienilem jak również linijkę wyżej bo .. byłoby pod sobą dwa razy wciąż

[Interpelacja]

Pięknie małe-p :-)

[staszek]

milosc nie zna wieku i granic

[czardasz]

jestem tego przykladem swietnie ..... :-)

[male_p]

w grupie łatwiej coś znaleźć )

[meg04]

a ja znów za całość nie pochwalę, nie rymuj ze sobą tych samych części mowy, krzyczą za to i nazywają grafomanami, mi się kilka razy obrywało za takie rymy, a kiedy się zastanowiłam - stwierdziłam, że można inaczej i nawet nie jest takie trudne.
treść w porzo.

[Interpelacja]

mnie bardzo się podoba... Ponadto wielu bardzo znanych pisarzy też nazywano grafomanami, choć byli bardzo utalentowani warsztatowo. Wiersz jest bardzo wrażliwy uczuciowo ....i to jest piękne

[male_p]

Dziekuję Iterpelacjo a i post buni, za który dziekuję również, wezmę pod uwagę ... w przyszłości