Nocny postrach

[Amsabi]

Cicho po ulicy stąpał
Mrok już niebo pochłonął
Głosów coraz mniej
W nim już chłonie śmierć

W oddali czerń się porusza
Do szału go przykuwa
Tuż to młoda panna
Delikatna i zapłakana

Łzy zmysły jego rozpaliły
Do Panny wnet podszedł
Szybko dame dopadł
Oczy się skuliły

Z kieszeni ostrze wyciągnął
Wzrok damy strach pochłonął
Z gracją ją dźgnął

Dusza w pył się rozpada
Powoli dotyk obumiera
Coraz zimniejszy ależ
Dla Pana coraz cieplejszy

Co sądzicie o tym?