Mój pierwszy wiersz

[zawszenamiejscu]

Kto błądzi w mroku?
Nie Ci, którzy oczy mają zamknięte
Bo o nim nie wiedzą
I nie potkną się oni o nasze cierpienie
Nie będą znali naszych szlaków krętych
I nigdzie nie dojdą
Tak jak my nie dojdziemy.

Jeśli ośmielisz się spojrzeć w nicość
To porzuć nadzieję mój drogi człowieku
Albo zostań jak my - Syzyfem
I pchaj ten kamień jak my
donikąd.

[tylkoponiewaz]

Koncepcja jest dobra, ale jak na mój gust wiele trzeba tu poprawić.
Jest tu za dużo chaotycznych tych myśli i nie które wersy wydają się być wstawione na siłę.
Jest w tym jednak coś, więc po prostu popracuj nad tym troszkę a może ci wyjść perełka ^^

[anja]

Można by trochę powyrzucać niepotrzebnych słów - trochę zmieniłam

Kto błądzi w mroku?
Nie Ci, którzy oczy mają zamknięte
I nie potkną się o nasze cierpienie
Nie będą znali naszych szlaków krętych
I jak my nigdzie nie dojdą

Jeśli spojrzysz w nicość
porzuć nadzieję
Albo zostań jak my - Syzyfem
I pchaj ten kamień
donikąd.