Szukając jutra

[Ventum]

Kiedyś to wszystko było inne,
Jakby cała ta magia niczym
Potężny "Titanic" na dno otchłani,
Bezkres nagle w nicość, dziurę

Czarną, bez uczuć już dobrych,
Jakby całkiem bez przeszłości,
Nie mówiąc już wcale o tym
Co nadejdzie jutro o poranku.

Szukałem bez końca, niczym
Edyp nieszczęsny, prawdy we
Wszystkim, jednak im więcej wiem,
Tym szczerzej Sokrates do mnie przemawia,

Swymi słowami, szukam jutra
W splamionych kartach poprzedniego
Wieczora, lecz nie wiem czy kiedyś
Jeszcze, powróci letni dzionek.