Światełko w mroku

[ElaM]

Myślałeś chyba,że to nic złego odejść nagle
bez słowa i schować się za tym milczeniem.
Pójść,zniknąć na zawsze,samą mnie zostawić,
kazać mi wierzyć,że tak sny się kończą.

Może nie myślałeś wtedy o mnie lecz tylko o sobie,
gdy obudziły mnie głośne jęki szpitalnej ciszy.
A może to ty mnie obudziłeś,delikatnie jak zawsze,
żeby się pożegnać bez słów - tylko duszą?

Zamiast wesela - stypa,muzykę tworzył głośny szloch,
a kamienna płyta milczała,bojąc się pytań.
Jak żyć? Gdzie skryć się przed bólem i czy to możliwe?

Prawda zbyt bolesna, lepiej uciec w nicość,
można tam się schować,udawać,że żyjesz.
Nadal śmiech twój słyszeć,walczyć o drobiazgi,
w wyobraźni tulić kruche zamki z piasku.

Dziś słomiana wdowa, kończy z egzystencją...
Idę w stronę światła z dusznego tunelu,
a ty wybacz,że wierną nie byłam do końca,
takie plany Boga,chcesz,to Jego pytaj.

[Niedzisiejszy]

Niezwykły wiersz, ukazuje dokładnie to co dzieje się z człowiekiem po rozstaniu, po stracie kogoś bliskiego. Ma się ochotę zapomnieć, robić wszystko by nie myśleć, ale mimo to dalej kojarzy nam się wszystko z drugą osobą, wspomnienia same włażą do głowy.
Pani to bardzo ciekawie ukazała, i to zakończenie odnoszące się do Boga, który ma otwartą księgę naszych losów.
pozdrawiam

[ElaM]

Jest mi bardzo miło,że wiersz Ci się podoba. Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam.

[e-ska]

Ból pomieszany z cennymi wspomnieniami - to czas żałoby . Jednak przychodzi moment , gdy trzeba znów zacząć żyć dla siebie , dla rodziny . Bardzo emocjonalny utwór . Pozdrawiam .

[ElaM]

Dziękuję za przeczytanie i za komentarz. Pozdrawiam.

[member22]

Bardzo pesymistyczny wiersz jak w Twoim przypadku ElaM Mam cichą nadzieję tylko że się jeszcze nie poddajesz. Tak odejście bliskiej osoby to bardzo smutny temat, ale żeby od razu wybierać się do tunelu ze światłem to już leciutka przesada. Życie wciąż może nas zaskakiwać, dlatego "Uśmiechnij się, jutro będzie lepiej" I takiej właśnie pointy Ci życzę. Pozdrawiam

[tom_70]

Temat wiersza lekko nużący, nie wciągający, bardzo
prosty bo przenicowany tysiące razy.
Napisz coś oryginalnego, nad czym mozna się pochylić
i zgłębić.

Pozdrawiam.

[ElaM]

Przepraszam Member ,ale w którym miejscu wiersza zauważyłeś,że mogłabym się poddać,albo wybierać do tunelu? Wiersz smutny faktycznie,na szczęście Twój komentarz wniósł dużo radości... Member ja napisałam,że wychodzę z dusznego tunelu...że żyłam w mroku...że teraz idę w stronę światła-dziennego,inaczej jeszcze w stronę słońca... Gdy czytam taki komentarz,to możesz mi wierzyć,że jest we mnie bardzo dużo radości życia...
Tom masz słuszną rację,temat śmierci i miłości,to ''banał ograny strasznie'',ale zapewniam Cię,że jeszcze o nim usłyszysz,aczkolwiek już nie ode mnie... A tak między nami,to nie wiem dlaczego komentujesz coś,co Ci się nie podoba? Uważasz,że powinnam stąd odejść?

[tom_70]

Wyrażam tylko swoją opinię, która może być negatywna
lub pozytywna.
Czy masz odejść?
Oczywiście że nie.
Pisz i publikuj.
Tak na marginesie odnośnie wiersza,
lekko zgrzytają 13 i 17 wers.

[ElaM]

Chyba jeszcze nie czytałam Twojej pozytywnej opinii,nawet jej sobie nie wyobrażam... Pozdrawiam

[tom_70]

Ciężko trafić w mój gust.

[ElaM]

A to w ogóle możliwe?

[member22]

Wybacz ElaM ale źle Cię zrozumiałem. Po prostu gdy przeczytałem treść o świetle i tunelu, skojarzyłem to od razu z podróżą w zaświaty. Ale Ty masz oczywiście rację, trzeba zawsze widzieć światełko w tunelu i to w doczesności, wtedy życie będzie zawsze miało w sobie lwią część optymizmu. Dlatego takiego światełka w tunelu Ci życzę. Pozdrawiam

[ElaM]

Na przyszłość czytaj powoli,ze zrozumieniem,bo jak widzisz ja umiem bronić swoich racji,ale większość ucieka w milczenie- przytłoczeni niesprawiedliwym komentarzem,a przecież nie o to chodzi,żeby kogoś zniechęcić do pisania. Pozdrawiam.

[Gryf]

Bardzo pięknie Elu, choć smutno...
Pozdrawiam trzeci raz chyba.

[ElaM]

To ''stary'' wiersz,zmieniłam tylko zakończenie,bo był jeszcze smutniejszy...pisany w chwili zwątpienia i ogromnego bólu. Wystawiłam go na forum,żeby przekazać innym,że pomimo traumatycznych przeżyć można żyć dalej , można marzyć,pisać wiersze i cieszyć się każdym nowym dniem... Dziękuje za komentarz i pozdrawiam.