Wyrok

[Niedzisiejszy]

Od urodzenia, od twego
pierwszego oddechu, już wtedy
byłeś prowadzony na śmierć

Los twój przewidziany od
dawna, historia zapisana
przed jej spełnieniem

Wyrok podpisany przed
twoją pierwszą myślą,
dni twego życia ustalone

Zamknęli cię w strasznym
więzieniu, razem z innymi
niewinnie skazanymi

Śmieją się z twego głodu,
zadają ci ból dla radości, a
krew twą piją jak wino

Walczysz, resztką sił o
każdą, krótką chwilę, o każdy oddech,
chcesz oszukać to, co nieuniknione

Łza twa, uroniona w
ostatnim momencie życia, dla
nich stała się tylko zimną kroplą wody

Ostatnie spojrzenie, i...

[Leah]

to dobry zaczyn, a na wiersz poczekam. Pozdrawiam

[tom_70]

Widać po twoich tekstach, że jesteś początkującym twórcą.
Sporo pracy przed tobą, by wyrobić sobie warsztat.
Na razie nie nazywaj siebie początkującym poetą, bo to jest niepoważne i śmieszne.

Co do wiersza to niepoprawna interpunkcja i marna stylistyka.

Musisz bardzo dużo czytać, by dobrze pisać.
To jest najlepsza metoda.
Powodzenia.

[member22]

Poezja oprócz lawiny smutku i pesymizmu powinna zawierać jeszcze kroplę radości optymistycznej, choćby w samej poincie wiersza. Taka moim zdaniem powinna być prawdziwa poezja. Pozdrawiam

[ElaM]

Twój wiersz daje do myślenia... Można w nim ''zobaczyć'' życie Jezusa,ale także każdego z nas,bo wszyscy gdzieś tam w górze
mamy zapisany wyrok śmierci...i nie można takiego wiersza zakończyć ''na wesoło''... Pozdrawiam.