"List do Pana Boga" - kontynuacja dyskusji

[Ginsana]

"Komuś było z Bogiem nie po drodze," jak napisałaś .Trzeba zacząć od tego co to znaczy? Czy jeżeli sie wierzy, ale kościół raczej omija, to znaczy że jest sie po drodze czy nie ?W/g kościoła oczywiście nie, a w/g Boga ?Czy jeżeli postępuje sie w/g przykazań, a kościół sie omija.Jest po drodze czy nie ? Czy jeżeli sie ktoś nie spowiada, bo jest przed sobą odpowiedzialny za to co robi i nikt , go nie rozgrzeszy, to jest to po drodze, czy nie ?I w końcu następuje ten smutny moment. i przyjmujemy sakrament.Zrozumieliśmy?dojrzeliśmy?Zwykły strach? Czy presja rodziny?Czy tak wypada?I tu nasuwa mi sie pytanie.Co ważniejsze.To co w życiu robiliśmy dobrze, czy to jak je kończymy....i w końcu było nie po drodze czy odwrotnie....

[Ginsana]

Cytat:Nie znaczy to, że czuję sie lepsza, czy gorsza bo nie mnie oceniać, ale na Sądzie Ostatecznym zapytają: "co z sobą przynosisz...jakie dobre uczynki świadczą na Twoją korzyść?"

To ja chyba się zgubiłam.To o uczynki chodzi? czy o nasze wyznanie wiary?Czy jeżeli do kościoła nie chodzimy,w Boga po swojemu wierzymy, nie uznając księży, jako pośredników-ale żyjąc i robiąc dużo dobrego i takie uczynki przyniesiemy na Sąd Ostateczny, to zostaną uznane, czy oskarżą nas o brak wyznawania wiary w miejscu do tego wyznaczonym? Na mój prosty rozum: liczy sie jak żyjemy i ile z siebie dajemy dla innych, a nie to, czy leżymy na kolanach w kościele.
Miedzy katolikiem niepraktykującym , a katolikiem praktykującym jest taka różnica, że ten pierwszy odpowiedzialny jest przed własnym sumieniem za swoje błędy i musi ten krzyż nosić, a ten drugi poleci" wypierze duszę" i apiać to samo robi....

[Ginsana]

to może w piekle nie skończę