Zakryta moc

[member22]

Zakryta moc

Potoków bystre nurty
Spływają grząską jaźnią
Ach gdzież ten świat zza burty
Ocean wyobraźni

Spod powiek bieg zaczyna
Kończąc głęboką tonią
Czy chłopak, czy dziewczyna
Jednaki pejzaż strony

Tu real tu marzenie
Malują się w oddali
Niebiańskie to spojrzenie
Chyba lub nawet wcale

Kiedy pożera trwoga
W rzeczywistości sidłach
Ucieczką myśli błogie
Jak ubaw w bańkach z mydła

Tam farby kolorami
Mienią się między sobą
Rozpacz co tkwi za drzwiami
Obrócą w szczęścia obłok

Nie zaznasz już kłopotów
Ni troski aż do płaczu
Bo masz przekleństwo słoty
Fantazją żywot racząc

[Fred]

Przeczytałem z uwagą. Widzę tu walkę przeciwstawnych żywiołów, ładne kontrasty i płynność.
Brawo!

[anja]

Wiersz mocny, bunt i nadzieja.

"Rozpacz co tkwi za drzwiami
Obrócą w szczęścia obłok" - to mi się podoba

[member22]

Dziękuję za trafne komentarze. Jest to oczywiste, że real zawsze konkurować będzie z magią wyobraźni, na korzyść tej drugiej. Bo zatopieni we własnym świecie możemy go zmieniać wedle naszych upodobań. Pozdrawiam

[Gryf]

To właśnie pięknie przedstawiona ucieczka w marzenia, w lepszy świat niż ten widoczny.
Często chowamy się w oazie chroniącej umysł przed działaniem burzy codzienności.
Ta zakryta moc naprawdę jest silna.

[babajaga]

Mocny...

[member22]

Dzięki Wam za tak pozytywne komentarze. Cieszę się że utwór zyskał w Waszej ocenie. Pozdrawiam