DWOJE NA HUŚTAWCE

[paola]

DWOJE NA HUŚTAWCE

Majowy księżyc
utonął w szklance
kto nocą pije miętę
to My

Odurzeni zieloną
nadzieją przekraczamy
granice seryjności
naszego bytu
tymczasowego

Majowy wiatr
niby stąpa po ziemi
miesza w myślach
i zagania do kątka
znajomych rekwizytów
pigułek i albumów

Księżyc nie daje
za wygraną powraca
bo taka jego rola

A My

W miętowym transie
siadamy na huśtawce
i wiatr nas nie dogoni

[teemoore]

Intrygujący wiersz. Musze tu wrócić

[Anna]

super majowy wiatr mięta księżyc miętowe pocałunki

[norbertus]

Intrygujący mnie berdziej ciągnie w nim w kierunku tajemnicy, ona powoli się odkrywa. Pozdrawiam

[paola]

Dziękuję i pozdrawiam

[misery]

chciałam wybrać jakiś fragment, by go zacytować, ze jest naj-naj-naj....ale CAŁY wiersz jest cudowny. taki oryginalny, taki inny, taki --naprawdę. cudowny.

pozdrawiam

[paola]

Dziękuję za zajrzenie i poczytanie

[Mikoku]

paola napisał(a):DWOJE NA HUŚTAWCE

Odurzeni zieloną
nadzieją przekraczamy
granice seryjności
naszego bytu
tymczasowego

seryjność zdarzeń,
gonitwa ku przestwrzom
w bycie i niebycie piękna przenośnia....

[Kamil Rousseau]

majowy księżyc utonął w szklance
wypełnionej nocnym zapachem miety

odurzeni zieloną nadzieją
przekraczamy granice seryjności
naszego bytu

wiatr
niby stąpa po ziemi miesza w myślach
i zagania do kąta znajome rekwizyty
stosy pigułek i albumów

a my
w miętowym transie siadamy na huśtawce
i wiatr nas nie dogoni


podoba mi się Twój sposób przekazu myśli, zdarzyły sie wg mnie powtórzenia i niejasności dlatego pewne rzeczy usunąłem w swojej propozycji. Zmieniłem także wersyfikację Twojego wiersza. Czy wyszło lepiej? Sama się mozesz pozastanawiać :lol: - po prostu zaproponowana przes ciebie wydawała mi się zbyt niejasna a i budowa wizualna (wg mnie to jest też elementem wiersza) była niezbyt - wiersz wyglądał na szerokość jak anorektyczka :mrgreen:
Ale wiersz całosciowo na niezłym poziomie
pzdr.kamil