A życie kruche jak karafka szklana
|
2008-03-09, 20:12:31
Post: #1
A życie kruche jak karafka szklana
|
|||
|
|||
Nie potrafimy się cieszyć
czerpać co najlepsze w rozdanych uśmiechach dotykiem ciepłych dłoni źli okrutni samotni przemierzamy swoją drogę by dojść do kresu podróży zdziwieni że to już koniec a tak mało zrobiliśmy dobrego. |
|||
2008-03-10, 10:18:09
Post: #2
|
|||
|
|||
czasami gubimy sie w zyciu a jak juz sie odnajdziemy jest juz za późno
Moje motto"Gdy spłonie dach masz lepszy widok na niebo" |
|||
2008-03-10, 13:00:43
Post: #3
|
|||
|
|||
przemierzamy swoją drogę
by dojść do kresu podróży zdziwieni że to już koniec a tak mało zrobiliśmy dobrego i bez komentarza |
|||
2008-03-14, 22:05:29
Post: #4
|
|||
|
|||
a może jesteśmy dla siebie zbyt surowi?
|
|||
2008-03-15, 07:50:31
Post: #5
|
|||
|
|||
....."spieszmy się kochać ludz..................."
Gdzie się pali książki, dojdzie w końcu do palenia ludzi. Słowa wypowiedziane na zakończenie zjazdu studenckiego w Wartburgu w 1817 roku w związku ze spaleniem na stosie książek uznanych za niezgodne z duchem niemieckim. Heinrich Heine |
|||
2008-03-15, 17:58:41
Post: #6
|
|||
|
|||
Zagubieni w tańcu jakim jest zycie. Zagubieni i może dlatego czasami niezrozumiani. Pozdrawiam
norbertus |
|||
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości