Mysia Wieża króla Popiela - Wersja do druku +- Dotykiem Wiatru - forum poezji amatorskiej. (http://dotykiemwiatru.grd.pl) +-- Dział: Poetica (/forum-5.html) +--- Dział: Wiersze rymowane (/forum-14.html) +--- Wątek: Mysia Wieża króla Popiela (/thread-7545.html)

Mysia Wieża króla Popiela - Kamil Olszówka - 2022-08-27 15:30:01 I. Mysia Wieża króla Popiela, W mrokach naszych pradziejów dawno zaginęła, Lecz pomimo upływu wieków w pamięci przetrwała, W historii Polski jako karta wstydliwa, Kamień na kamieniu z wieży nie został, Choć kiedyś starego króla dumą napełniała, Wiatr dziejów wszelki ślad zatarł, Jako legenda na karty historii trafiła, Kamienna wieża króla Popiela zapłonęła, Ogniem roznieconym w prostych Polan pogańskich sercach, Przez prostego oracza Piasta, Który miast krzesiwa użył szczerego słowa, Tak jak niezliczone polne myszy, Króla Popiela stare ciało nadgryzały, Tak strzały z łuków zbuntowanych kmieci, Kamiennej wieży mury muskały, Rozbite Mysiej Wieży kamienne mury, Symbolicznie odzwierciedliły przełom w plemienia Polan historii, Gdy pęta tyranii Polanie zrzucili, Złego króla Popiela z tronu obalili, Gdy historia koło zatoczyła, Korona obalonego króla w kąt się potoczyła, Przez długie wieki zupełnie zapomniana, Długie wieki zardzewiała w ziemi przeleżała, Stary król Popiel w niepamięć odszedł, Z czasem tylko legendą się stając, U kolejnych średniowiecznych kronikarzy niechęć wzbudzając, Dla przyszłych pokoleń przestrogą będąc, Na wpół legendarna wieża króla Popiela, W świadomości powszechnej naszego społeczeństwa, Symboliczną figurą się stała, Jako z zamierzchłych czasów niewidzialna przestroga… II. Gdy historia się zapętliła, Miejsce kamiennej króla Popiela wieży, Gdy Polska w nowej niewoli się znalazła, Zajął w świadomości Polaków Pałac Kultury i Nauki, Od towarzysza Stalina prezent rzekomy, U obdarowanych szczerą trwogę budzący, Wzniecający poczucie wielkiej bezsilności, Dryfujące na wielkim morzu ohydy, Niczym wielki totem potężny, Ten szkaradny potwór betonowy, Wzniesiony nad prostych Polaków głowami, Skutecznie pozbawiał marzeń o niepodległości, Z identyczną ohydą z jaką niegdyś Polanie, Kierowali swe oczy ku kamiennej wieży, Spoglądało młode Solidarności pokolenie, Na szkaradny Pałac Kultury i Nauki, Cichutki szept oracza Piasta z czasów zamierzchłych, Dochodził z przeszłości do uszu Polaków współczesnych, Gdy Piast przemawiał do naszej duszy, Cichutko budząc poczucie naszej dumy, Stary Piast budził w nas pragnienie, Totemu zależności od zaborców zburzenia, W słowa starej legendy się wsłuchania, Pragnienia wolności z serc naszych uwolnienia, Wielki betonowy Pałac Kultury i Nauki, Zajmuje w świadomości Polaków współczesnych, Miejsce kamiennej króla Popiela wieży, Budzącej trwogę u Polan średniowiecznych, I kiedyś czasów doczekamy, Gdy ten szkaradny relikt przeszłości, Obróci się na naszych oczach w gruzy, Los Mysiej Wieży Króla Popiela podzieli…