Był ślub


Już dojrzałość ; Okazała się.
Faktem stało się ; Przyrzeczenie !
Ten nowy świat tak nagle się stał
W duchu miłości nie bujnych lat.
Zwycięskie role ,które dał los
Znaczą drogę; Łączą w wspólny głos.
Nie moja ,nie twoja to wina
Życie ! W nim tyle zalet co wad.

Ucichła muzyka, umilkł gwar
Gościńcem odjechali goście.
Obrusy, stoły rozeszły się ...
Rodzą się nowe już nasze dni.
Kurczą się błękitu marzenia
Złote lata gasi dziecka płacz
Przybywa wiele imion, dat.
Uśmiechów szczęścia - pełna skala
Radość jawi się; Pamiętny gwar.
Tradycją brzmi rodzinny śpiew
Choć powszednieje kolejny dzień.
Przez otwarte okna wpada cień
Jak do rozżalonych oczu - łza.
Przed domem jabłoń : Jesień woła !
Posagu skrzynia - Zestarzała ...
I tylko tęsknota wciąż ... młoda .