+- Dotykiem Wiatru - forum poezji amatorskiej. (http://dotykiemwiatru.grd.pl)
+-- Dział: Poetica (/forum-5.html)
+--- Dział: Wiersze białe (/forum-15.html)
+--- Wątek: Płomień (/thread-5603.html)
Płomień - Niedzisiejszy - 2015-09-06 21:16:45
Byłeś światłości nieskończonej
płomieniem,
nieujarzmionym,
dzikim źródłem wolności
Ciepłem swej nadziei
rozjaśniałeś ciemności
nieprzerwane
Dodawałeś odwagi,
zrzucając z ociężałych ramion
pęta lęków bezkresnych
I nagle,
zamieniłeś
się w małą iskrę,
w cień dawnego płomienia
Dusza twa,
w krwawy popiół przemieniona
z mglistym dymem
uleciała ku niebu
I mroczne krople
zgasiły i iskrę,
ciemnościami przykrywając
myśli
A teraz, mrok...
RE: Płomień - tom_70 - 2015-09-07 17:49:48
Sporo niedorzeczności w tekście, wyolbrzymionych
ozdobników, co powoduje tekst ciężkim.
W pierwszej wystarczyłoby:
Byłeś światłem nieskończonym
- źrodłem wolności
W drugiej: ciepłem najwyżej można ogrzać, a nie, rozjaśnić.
W trzeciej:
(...) pęta leków bezkresnych - to jest strasznie toporne.
W czwartej: to iskra powoduje płomień i
nie może być jego cieniem.
W piątej: tylko coś materialnego może być spopielone,
a dusza jest niematerialna, jest duchem.
RE: Płomień - ElaM - 2015-09-07 18:36:46
Piękny wiersz Niedzisiejszy,udał Ci się nad podziw,jestem pod wrażeniem. Tak trzymaj! Pozdrawiam
RE: Płomień - e-ska - 2015-09-07 23:10:00
Bardzo trafne metafory , wiersz piękny . Pozdrawiam .
RE: Płomień - member22 - 2015-09-09 12:37:51
Gdyby Prometeusz żył w dzisiejszych czasach światło ognia by nigdy nie zagasło. I zapewne nie trzeba by było pisać utworów jak ten. Bo przecież ogień to nie tylko widzialny efekt rzeczywisty. To także ogień serc ludzkich bijących w jednym rytmie i dających to ciepło, którego nam tak bardzo brakuje. Ogień oświetla ścieżki życia i dodaje otuchy na każdy dzień życia. Dlatego warto go rozpalać w sercu swoim i każdego napotkanego człowieka. Być Prometeuszem naszych czasów - oto prawdziwe wyzwanie. Przynajmniej ja tak to rozumiem. Pozdrawiam