Marcie B.

Dies Irae

Podróży ciężkiej życia połowy
Wkradły się cienie czarnej choroby
Mąciły w mej głowie spalając
I chęć żywota powoli gładząc
Wstąpiły we mnie duchy nieczyste
Wypełniły bólem rządy krwiste
Śpiewając w mych ustach pieśni
Doprowadzających mnie do boleści


Katharsis. Fiat Lux.

Lecz w smutku mym powstał wielki blask
Wkroczyła i stworzyła we mnie brzask
Rozproszyła cienie w sercu mym
Śpiewając nowego życia hymn
Była piękna niczym białe róże
Postać jej lekka – jakby w chmurze
Oczy świetliste – aż gorejące
Rozpaliła miłość tak jak słońce


Decorem Regina

Zapanowała nowa królowa
Gdy o niej myślę znika mi mowa
Najpiękniejszą z pośród wszystkich dam
Za nią bez trudu swój żywot poddam
Tej pięknej Pani zawdzięczam życie
Jej uśmiech pogłębia serca bicie
Dla niej Archeon i Styks pokonam
A bez niej w życiu nie podołam

Exhil