+- Dotykiem Wiatru - forum poezji amatorskiej. (http://dotykiemwiatru.grd.pl)
+-- Dział: Poetica (/forum-5.html)
+--- Dział: Wiersze białe (/forum-15.html)
+--- Wątek: Jak szklanka (/thread-3130.html)
Jak szklanka - anja - 2010-10-19 01:07:53
rzucona jak szklanka na podłogę
rozbiła się na tysiąc kawałków
sama nie może się pozbierać
leży upadła
okaleczona wyzbyta z godności
oddala się od świata
zakrywa wstyd
błagalnym wzrokiem sięga zenitu
i milczy
pozbieraj kruche kawałki życia
poskładaj w całość
podaruj jej drugie życie
a kiedy powstanie
złożona z tysięcy drobinek
twarz skieruje ku słońcu
lecz rysa pozostanie
(tu potrzebna jest pewna poprawka ale narazie nie mam pomysłu, a może nikt nie zauważy)
RE: Jak szklanka - Grześ - 2010-10-21 19:06:47
pięęęęęęęęęęęęęęęęęęęęęęęęękne
przy tym wierszu moje to zero
już mieknę
RE: Jak szklanka - meg04 - 2010-10-22 23:38:17
Anju! Perełeczka. Do tego znam Peelkę jak swoją kieszeń, tylko koniecznie trzeba się podnieść i to szybciutko, jeśli masz bliżej do niej, to podaj jej rękę, bo ja zanim dolecę na miotle, to się przeziębi.
Pozdrawiam.
RE: Jak szklanka - anja - 2010-10-23 06:45:27
ha ha ha zaczęłam pisać o sobie bo ostatnio jestem taka "rozbita" ale myśli poleciały w inną stronę i po kilku poprawkach wyszło to co wyszło
Nieskromnie powiem że ten wiersz uważam za 1 z trzech moich najlepszych.
RE: Jak szklanka - Grześ - 2010-10-23 07:31:35
Nieskromnośc? Toż to jest święta prawda, ze to numer 1
RE: Jak szklanka - polotka - 2010-10-23 16:38:11
Cóż zatkało mnie ....brak mi słów
RE: Jak szklanka - babajaga - 2011-01-12 20:49:41
a kiedy powstanie
złożona z tysięcy drobinek
twarz skieruje ku słońcu
lecz rysa pozostanie
szczera prawda..