wstrząśnij mną - Wersja do druku +- Dotykiem Wiatru - forum poezji amatorskiej. (http://dotykiemwiatru.grd.pl) +-- Dział: Poetica (/forum-5.html) +--- Dział: Wiersze białe (/forum-15.html) +--- Wątek: wstrząśnij mną (/thread-2077.html)

wstrząśnij mną - misery - 2008-08-23 23:13:08 wstrząśnij mną do głębi, do mojej głębi najbrudniejszej, uświęconej połam mi kręgosłup moralny i zrób to bardzo namacalnie. nie oszczędzaj mi niczego, nie chcę nie znać Prawdy doprowadź mnie do łez, do ostatniego oddechu, doprowadź mnie za rękę do grzechu wstrząśnij mną zastrasz mnie, wzbudź we mnie zachwyt bluźnierczy i błagam pokornie nakłoń mnie do Złego zanurz się we mnie i wypłyń na mą głębię i tam mnie zwyczajnie utop pozbaw mnie złudzeń, pozbaw mnie tchu, pozbaw mnie wszystkich skrupułów nie dawaj mi znieczulenia, daj mi najcięższy narkotyk, jaki zdołasz unieść uwiążę go sobie u szyi i zanurzę się w Tobie - a tam, proszę, wystaw mnie na próbę zaatakuj mnie znienacka, i graj nieczysto, ale wymyj ze mnie wszystko zepchnij mnie z krawędzi istnienia na margines Twoich słów i upij mnie nimi tak, abym była szczęśliwa ze swojego upadku ze swojego poddania się - Tobie wstrząśnij mną - Poeto….. (...chyba tego tutaj jeszcze nie dodawałam...? początek - jak na to patrzę dziś, chyba bym zmieniła, ale - nadal jestem zadowolona - brak samokrytyki, ech, wiem - z końca - Ginsana - 2008-08-24 12:23:29 a to Ci się udało :lol: ja tu sobie czytam, i myślę ale perwersja w oczekiwaniach, a Ty się zwracasz do poety ....hehehe....no brawo Gabi To mi się najbardziej spodobało : zepchnij mnie z krawędzi istnienia na margines Twoich słów normalnie jakiś geniusz/ czytaj umysłowy, a nie jakiś facio / przeleciał przez Ciebie - misery - 2008-08-24 17:38:01 dzięki :lol: no więc jak widać mam nieco wygórowane (czytaj: skrzywione ) oczekiwania wobec poetów hm, pewnie dlatego zwykle jakoś do mnie nie przemawia poezja rymowana...no bo trudno wstrząsać rymami. choć, oczywiście JEST to wykonalne