Dotykiem Wiatru - forum poezji amatorskiej.

Ciebie ... chcę !


Nie chcę byś była dla mnie kaprysem,chwilówką
W dniach twoich spełnieniem; dla uczuć swych probówką
Żalu wypełnieniem;już każdej chwili - w dobie
Pokarmem mego smutku , wciąż myśląc o Tobie.

Nie chcę byś była dla mnie kwiatem jednej nocy
Snem , który się rozpłynie gdy otworzę oczy
Głosem , który zaginie w brzmieniu innych głosów
Rozkosznym domniemaniem z niewygranych losów.

Nie chcę byś była dla mnie nostalgią,cierpieniem
Ptakiem znad widnokręgu do losu - westchnieniem.
Co mój wzrok mi podniesie hen ponad horyzont
By kiedyś zapytać Boga : Kto poczynił błąd ?

Nie chcę uparcie dźwigać Wokulszczyzny brzemię
Rozpaloną miłość;Tą jedyną ; Do Ciebie!
Aż ręce me sam zwrócę w stronę białej damy
Która bawić się będzie ze mną - aż skonamy.

; ( ... --- , --- ... ) : - - - - - - - ! - - - ------ ?? ?
Nie chcę byś była dla mnie igłą od busoli
która zamiast nas prowadzić kłuć będzie moje
serce , ciągle ; już na zawsze ; do końca - Boli !

Pochwalę za regularność formy i dyscyplinę rytmu (nie do końca konsekwentną). Na tle inszych wierszy na tym forum, przeważnie roztelepanych i przegadanych warte odnotowania. Klimat trochę przeegzaltowany, ale jest wiersz. Zecydowanie przepracowałbym ostatnia strofę, która się jakoś nie udała, ale warto. To co napisano przed nią warte jest odratowania.