Dotykiem Wiatru - forum poezji amatorskiej.

na scenie teatru
kurtyna opadła
zakryła grę nieudolną
miałeś mnie kochać
widz zauważył
grać nie potrafisz
tak jak i kochać
nie ma braw
są gwizdy
z opuszczoną głową
szurając nogami
schodzę ze sceny życia

Bardzo sugestywny wiersz zmuszający do zestawień podsumowań. Realnie oddający stan ducha. Pozdrawiam

Alinko, jakże smutne słowa, ale tak pięknie napisane....